Охин минь бүр онгирчихож ээ...

Өнөөдөр охинтойгоо овоо удаан ярьлаа. Миний муу шар хүүхнээ бүүр онгирчихож. Аргагүй л дээ. Сургуульд өгөх гэсэн чинь нас нь болоогүй гээд авах сургууль олдоггүй. Би уг нь эхлээд шууд хятад сургуульд оруулах гэснэээ болиод ямартаа ч эхний нэг хоёр жил монгол сургуульд нь өгий гэж шийдсэн юм. За тээд өөрийнхөө төгссөн сургуульд өгчихье өвөө нь, ээж нь, ах нар нь гээд бүгд төгссөн юм чинь гээд яриултал ямарч арга алга уучлаарай гээд болсонгүй. За тэгвэл аавынх нь сургуульд босго алхуулъя гээд яриултал бас л нас нь хүрэхгүй байна гээд авсангүй. Бүр аргаа бараад охиндоо хэллээ

- Ээжийн охион миний охиноогын нас нь хүрэхгүй байна гээд авах сургууль олдохгүй байна. Болохгүй бол энэ жилдээ цэцэрлэгт яваад гэрээр л багш авахаас даа

- Өө дахиад л цэцэрлэгт явах юмуу, би зөндөө удаан явсан ш дээ, одоо сургуульд л ормоор байна даа

- Миний хүүхнээ сурах тийм их дуртай байна уу

- Харин тийм бушуухан сургуульд орж онц сураад Америкруу тань дээр очмоор байна

- Хөөлхөн ш дээ ээжийн охин чинь, ээж нь охин дээрээ түрүүлээд оччихно за

- Аанхан, тиймүү ямар гоёын, та яагаад хэлээ хазаж яриад байгаан....иймэрхүү яриа сар гарангын өмнө боловоо. За тэгээд би аавтай яриад ямарч байсан дахиад сайн хөөцөлдөөд үзье. Юу ч болсон харъяа сургууль дээр нь очоод уулзах уу гээд. Аав минь ч сайн хөөцөлдөж явсаны эцэст хүүхнээ маань өөрийнхөө харьяалалын сургуульд ямартаа ч орохоор болчихсон байна шүү. Шалгуулсан юмаа сайн хийгээд бас жаахан нуруулаг болохоор болсон гэнэ. Тэгэхгүй бол боловсролын яамнаас шалгалт ирээд 6 нас хүрээгүй хүүхэд авсан бол яадаг болсон гэнэ үү дээ. Би ч энд бөөн баяр. Аль хоёр сарын өмнө шахуу найдвартай орчих байх гэж бодоод цүнх гээд хичээлд хэрэгтэй бүх юмыг нь бэлдээд явуулчихсан байсан хүн чинь. Нээрээ хүүхдийнхээ юмыг бэлдэж байхдаа би өөрөө ямар их хөөрсөн гээч. Өөрийн эрхгүй сэтгэл минь догдолж билээ. За тээд сургуулиа бүтээсэн хоёр өнөө өглөө дахиад ярьлаа даа. Би ч зүгээр инээсээр байгаад таарлаа....хэхэ хөөрхөн юмаа

- Байна уу даа ээжийн хүүхнээ, за баяр хүргье үнжий ээж нь умаа...

- Сайн ээжээ, баярлалаа. Охин нь сургуульдаа орлоо доо. Гуравхан хоноол орлоо

- Харин тийм, гоё байгаа биз дээ

- Аанхаан, охин нь энд бүр онгирчихсон цүнхээ чирээл гүйгээд байна

- Хэхэ...хичээлдээ орохоосоо өмнө муухай болгочихвоо

- Муухай болохгүй ээ ээжээ, доороо дугуйтай юм чинь. Би байнаш дээ тэ ээжээ та сонсож бай: хичээлдээ явахдаа цагаан цамц , оноотой юмбкээ өмсөөд, таны явуулсан хар туфлээ цагаан тиркотой өмсөнө. Тээд эмээ надаа эмэгтэй зангиа авч өгнө гэсэн. Тээд л багшдаа цэцэг бариад явчихна даа. Та намайг дурангаараа сайн хараарай за

- Тэгэлгүй яахав. Миний охин тээд сайн тод дуугараад, багшийнхаа хэлсэн, заасан зүйлийг сайн анхааралтай сонсож, мэдэхгүй юмаа багшаасаа асуугаад айж ичихгүй байж сайн сурна шүү за

- За ээжээ, охин нь цовоо, сэргэлэн бас чанга дуугараад, багшаасаа юм асуухдаа толгойдоо сайн бодож байгаад гараа өргөж асууна

- Хэхэ...тэгээрэй миний охин. Ээждээ одоо их юм сурч бэлэг барина ш дээ

- Ээж минь дээ, охин нь онц сурнаа, угаасаа би одооноос толгойдоо бодоод байгаа. Хүүхдүүд надын юмыг авах гэвэл би өгөхгүй, яагаад гэвэл ээж нь зөндөө мөнгөөр үнэтэй юм авч өгсөн юм чинь хаячихвал төвөг зүгээр

- Хэхэхэ...хэн чамд ийм том үг зааж өгөөд байнаа айн...хүүхдүүдээс юмаа харамлаж болохгүй ээжийн охион. Харин өгч хэрэглүүлчихээд буцаагаад аваарай за

- За ээжээ, ойлголоо охин нь хажууд сууж байгаа хүүхэд юм асуувал өгчихөөд тэгээд л харж байгаад дуусангуут нь авчий тээ...

- Хэхэхэ...за тэгээрэй. Ээж нь энд бас охиноо дагаж онгироод байна. Өвөөдөө баярлалаа гэж хэлээд үнсээрэй за миний охин

- За ээжээ, та бас охин шигээ жаахан онгироо юмуу тэ...хихихи

- Хахахах....тийнш дээ, ээж нь бас охин шигээ жаахан онгироом байхгүй юу

- Ээж, та яагаад хэлээ хазаад бас муухай хахаха гэж инээгээд байгаа юм бэ

- Хэхэхэ...тээд ээж нь яаж инээдэг байсан юм

- Та охин шигээ хихихи гэж инээдэг байсан ш дээ....хихихи...ингээд бид хоёр жаал инээлдэв. Охиныхоо жаргалтай инээдийг сонсоод би хүртэл бүр тачигнатал инээсэн. Хоёр хөөрүү юм хоёр талд хэсэг тачигнатал чанга инээж байгаад миний охин тэгжийнээ.

- За хурдан нэг дэх өдөр болоосой, би багшийг асуувал ингэж хэлнээ: өвөө маань дарга хийдэг, эмээ маань бас дарга хийдэг, ээж маань гадаадад байдаг, аав маань харин машин барьдаг гэж хэлнэ

- Хэхэхэ...миний охин яагаад заавал эмээ өвөөгөө дарга хийдэг гэж хэлнэ гэж

- Өөр юу гэхүү дээ ээж минь дарга л юм чинь. Та надыг битгий худлаа ярьж бай, тэгвэл муу хүн болно гэдэг биз дээ, өөрөө тэгсэн байж мартчихаа юу...хихихи...Нээрээ ээжээ би таньд нэг юм хэлэх үү...за болий болий та хол байгаам чинь санаа чинь зовчих байх

- Зүгээрээ ээжийнх нь санаа зовохгүй, харин хэлэхгүй бол санаа зовно шүү

- Тиймүү, ммм санаа чинь зовчуул яахын бээ...гэснээ ярианы сэдэв өөрчлөөд. Агаа нар миний зургийг авч, бас бичлэг хийгээд таньд явуулна гэсэн

- Аанхан тэгэлгүй яахав, за ээждээ хэлчих, ээжээсээ юм хэзээ нуудаг байлаа миний охиноо чинь

- Заа...гээд хэсэг бодсон болтой чимээгүй байснаа: аав аль дээр л нэг утсаар яриад одоо очлоо гэсэн байдаггүй. Нэг дэх өдөр охиноо хүргэж өгөх байгаа даа

- Тиймүү...хайн. За өгөхгүй ч байж магад шүү, ажилтай байгаа бол аав нь амжихгүй биз. Миний охин нэг их битгий хараарай за

- Угаасаа би харахгүй байгаа, надаа гурван удаа худлаа ярьсан, тэгээд би харахгүй болчихсон

- За аавыгаа тэгж болохгүй ээжийн охин. Өөр юу байна миний хайрын бурханаар (Үнэндээ нөгөөх нь охиноо сургуульд орох болсоныг ч мэдээгүй яваа байхгүй юу...хүүхдэд худлаа яриад хүүхэд хүлээлгээд дургүй хүргэчихдэгийн зүгээр. Яахаараа ийм хэнэггүй байдаг байнаа. Ямар түүнээс юм гуйж байгаа биш. Нээрээ ирэхгүй бол муу охин минь гомдох л байх даа тэ)

- Өөр юу байхав дээ. За ээжээ охин нь унтлаа, та бас ажлаа хийдээ, наана чинь одоо өглөө болж байгаа биз дээ тэ

-Аанхан тэгий дээ мисс боссоо...хэхэ...ээж нь охиндоо зөндөө их хайртай шүү за...үнжий

- Би ч гэсэн таньд хайртай ээжээ, хурдан унтаад байвал хурдан нэг дэх өдөр болчихно тэ...баяртаййй...эмээ таньтай ярина гэнээ гээд хөөрхөн цовоо дуугаар ээжийгээ үнсээд унтахаар явлаа. Ээжтэй ярьтал өдөр болгон сургуульд орохоо ярьдаг гэнэ. Өөрөө бол бөөн дур сонирхол, хөөрөөд л өдөр тоолоод гүйгээд байгаа гэнээ.

Хурдан юм даа. Нэг л мэдэхэд ингээд сургуулийн босго алхах болчихсон байдаг. Хэл яриа, бодол санаа нь ч гүйцэгдэхээ больчихож. Өвөө, эмээгийн анхны галын зээ нь тэднээрээ хөтлүүлээд эрдмийн их далайд хөл тавьлаа гэж... сая энийг бичиж байтал гэнэт жаахан сонин болчихлоо. Уг нь охиноо өөрөө хөтлөөд сургуульд нь хүргэж өгсөн бол тээ...за яахав болно доо гэж...

Ээж нь охиндоо зөндөө хайртай шүү, миний ганц амь амьдрал, үргэлжлэл минь...эрдэм номтой эх орондоо хэрэтэй сайн хүн болоорой миний нархан.

Өнөө өглөө залгаад баяр хүргэсэн чинь намбатай гэж юүхэв хэзээний том хүн шиг хэвлүүхэн байна лээ. Тэгж байгаад баярынх нь зурагтай бичлэгийг оруулнаа. Миний амьдралд тохиох дурсгалтай баярт өдрүүдийн минь нэг шүү яах аргагүй...